Madonny chyba nikomu nie trzeba przedstawiać. Ta amerykańska piosenkarka uchodzi obecnie za jedną z największych popowych artystek na całym świecie – zważywszy na jej ogromne muzyczne osiągnięcia (zdobyła m.in. 7 nagród Grammy oraz 30 statuetek MTV Video Music Awards), nazywana jest także “Królową Popu”. Jednak nie tylko na tej płaszczyźnie, artystka stanowi absolutny autorytet. Madonna jest również niekwestionowaną ikoną społeczności LGBTQ.
Madonna po raz pierwszy, kontakt z osobą należącą do środowiska LGBTQ, miała jako nastolatka . Jej nauczyciel baletu, Christopher Flynn, był gejem, a zarazem pierwszą osobą, która, młodej wówczas artystce, uświadomiła jej wartość i ogromny talent. Dzięki niemu też, piosenkarka bliżej poznała społeczność gejowską w Detroit, Michigan.
W ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat swojej kariery, Madonna wielokrotnie mówiła o tym, że jest biseksualna. Jej kultowa wypowiedź „Jestem gejem uwięzionym w ciele kobiety”, stanowi obecnie jedno z najczęściej pojawiających się sloganów i haseł, w kontekście potrzeby akceptacji osób należących do społeczności LGBTQ.
Z okazji Miesiąca Dumy, chcielibyśmy przypomnieć kultowe momenty, w których Madonna udowodniła, iż bezdyskusyjnie zasługuje na miano “ikony LGBTQ”.
Madonna i Britney, całujące się podczas gali MTV Video Music Awards w 2003 roku.
Wsparcie Madonny dla osób zakażonych HIV w 1980 roku.
Madonna, jako jedna z pierwszych sławnych osobistości, zaangażowała się w uświadamianie społeczeństwa, czym jest AIDS. W 1980 roku, gdy epidemia AIDS osiągnęła swój szczyt, osoby, które były nosicielami wirusa HIV, spotkały się z ogromną nagonką społeczeństwa. Wiele celebrytów trzymało się na dystans od tej sytuacji, ignorując chorobę, która społeczność gejowską, postawiła w bardzo złym świetle. Jednak Madonna, jako jedna z nielicznych, postanowiła wyjść przed szereg. Piosenkarka w 1989 roku wzięła udział w maratonie tańca charytatywnego, który odbył się w LA. Środki, które zostały wówczas zebrane, przeznaczono dla osób zakażonych wirusem HIV. Ponadto, w tym samym roku, artystka wydała swój czwarty album studyjny “Like A Prayer”, który zawierał słynną ulotkę, zatytułowaną “Fakty o AIDS”.
Treść tej broszury, była następująca: “Osoby z AIDS – niezależnie od ich orientacji seksualnej – zasługują na współczucie i wsparcie, a nie przemoc i bigoterię”.
Madonna podczas maratonu tańca w Nowym Jorku, w 1988 roku.
Madonna o zastraszaniu i nękaniu nastolatków-gejów.
W 2010 roku, podczas wywiadu z Ellen DeGeneres, Madonna stanowczo sprzeciwiła się nękaniu i dręczeniu, skupiając się przede wszystkim na nastolatkach, którzy są gejami. W szczerym wywiadzie piosenkarka wyznała, iż jej kariera, bez społeczności gejowskiej, nie istniałaby. Dlatego też, poczuła tak ogromną potrzebę zniwelowania problemu braku tolerancji wobec osób należących do LGBTQ.
„Dużo mówimy o tym, jak ważne jest, aby nie oceniać innych ludzi. Nie oceniać ludzi, którzy nie pasują do naszego wypracowanego poglądu na to, co jest fajne, a co nie. Pomyśl o tym ogólnie. Pomysł, że torturujemy nastolatków, ponieważ są gejami… jest niezgłębiony ”.
Pod koniec rozmowy, Madonna poprosiła, aby ludzie przestali plotkować na temat innych osób, bo to niesamowicie uszczęśliwi obie strony – zarówno oczernianych, jak i plotkujących.
Madonna podczas rozmowy z Ellen DeGeneres w 2010 roku.
Madonna w stroju harcerza, protestująca przeciwko homofobii.
W ciągu swojej kariery, Madonna wielokrotnie potępiała zjawisko homofobii. A jeden z jej najbardziej pamiętnych wyczynów w tej kwestii, miał miejsce w marcu 2013 roku, podczas gali GLAAD Media Awards.
Artystka pojawiła się wtedy na czerwonym dywanie w stroju harcerza, protestując w ten sposób przeciwko zakazywaniu gejom członkostwa w różnego rodzaju organizacjach i stowarzyszeniach. Wtedy wygłosiła również przemówienie, w którym stanowczo wyraziła swoją dezaprobatę wobec nierównego traktowania osób należących do środowiska LGBTQ.
„Chciałam być skautem, ale nie pozwolili mi dołączyć. Myślę, że to jest chore. Mogę rozpalić ogień. Wiem, jak rozbić namiot. Mam bardzo dobre wyczucie kierunku. Mogę uratować kocięta z drzew. Chcę czynić dobro dla społeczności. […] Co najważniejsze, wiem, jak poszukiwać chłopców. Myślę więc, że powinnam mieć pozwolenie na bycie harcerzem i inni powinni zmienić swoje głupie zasady.”
Madonna w stroju harcerza podczas gali GLAAD Media Awards, w 2013 roku.
Madonna wsparła Ellen DeGeneres i Rosie O’Donnell w ich coming oucie.
Madonna swoje ogromne wsparcie okazała także aktorkom, Ellen DeGeneres i Rosie O’Donnell, kiedy te chciały ogłosić światu, że wspólnie tworzą szczęśliwy związek.
Kilka dni przed ich publicznym coming outem w 1997 roku, Madonna zadzwoniła do Ellen i przeczytała jej ten cytat legendy tańca – Marthy Graham: „Jest witalność, siła życiowa, energia, przyspieszenie, które przekłada się na ciebie w działaniu, i ponieważ przez cały czas jest tylko jedna wersja ciebie, to to wyrażenie jest wyjątkowe. A jeśli ją (wersję) zablokujesz, to ona nigdy nie będzie istniała przez żadne inne medium i zostanie utracona. Świat nie będzie jej miał.”
Ellen przyznała później, iż te słowa znaczyły dla niej “cały świat”.
Z kolei, na początku 2019 roku, Rosie O’Donnell wyznała, że zwróciła się do Madonny po radę, kiedy myślała w 1997 o swoim coming outcie.
„Zadawałam pytania i nie byłam pewna, moje życie homoseksualne kwitło, ale nie bardzo wiedziałam, co mam robić. Wtedy [Madonna] powiedziała mi: „Rosie, po prostu podążaj za głosem serca”. To rada, z której do dziś korzystam.”
Madonna i Ellen DeGeneres podczas występu w “Dress You Up” w 2015 roku.
Wystąpienie Madonny podczas gali GLAAD Media Awards.
Podczas gali GLAAD Media Awards w 2019 roku, Madonna zdobyła nagrodę Advocate for Change. Z tej okazji wygłosiła przemówienie, które w całości poświęciła tematowi LGBTQ. Przemawiając, artystka powiedziała: „Dlaczego zawsze walczyłam o zmianę? Trudno odpowiedzieć na to pytanie. To tak, jakby próbować wyjaśnić znaczenie czytania lub potrzebę miłości ”.
Piosenkarka w swojej szczerej wypowiedzi, opowiedziała również o swoim pierwszym pobycie w klubie gejowskim w Detroit. „W końcu poczułam, że nie jestem sama, że mogę być sobą i nie być jak wszyscy inni. I wcale nie byłam dziwakiem. Czułam się jak w domu i dało mi to nadzieję. ”