Margaret to jedna z największych polskich artystek dzisiejszych czasów. Ma na swoim cztery albumu: 3 w języku angielskim i jeden po polsku. W 2020 roku założyła swoją własną wytwórnię płytową Gaja Hornby Records, czego owocem jest najnowszy album.

Na “Maggie Vision” Margaret kontynuuje swoją przygodę pisania piosenek w języku polskim, z którym wyraźnie czuje się teraz znacznie lepiej. Spora w tym zasługa jej partnera (zawodowo i prywatnie), a także producenta nowego albumu KaCeZeta, który wspierał ją w całym procesie twórczym, oraz muzyki hip-hop, która jest dla Margaret wielką inspiracją. 

Bardzo szanuję swoją dotychczasową drogę. Sama współpraca ze światowej klasy producentami naprawdę wiele mnie nauczyła, choć aktualnie wydaje się to być dość poprawne i wygładzone. Hip-hop jako gatunek jest natomiast bardzo szczery, często w kontrze do ogólnych sloganów i taki »in your face«, co bardzo mi pomogło opowiedzieć moją historię.

Choć Margaret nazywa “Maggie Vision” najbardziej “swoją” płytą w karierze, to na krążku nie brakuje znakomitych gości. W singlowym “Reksiu” pojawia się Otsochodzi, z kolei do stworzenia utworu “Roadster” został zaproszony Kizo. Hiphopowy sznyt podkreśla również Kukon w “No Future“. Starszych fanów ceniących ją za popowe, chwytliwe melodie Margaret jednak uspokaja: 

Pod względem muzycznym nie chciałam robić czystego hip-hopu, absolutnie. Na „Maggie Vision” nadal są chwytliwe melodie, nadal czerpię z popu, ale w połączeniu z hiphopowymi inspiracjami i moimi kwaśnym tekstami, nabierają u mnie zupełnie nowego wymiaru. Jeśli na „Gai” dużo tematów musiałam jeszcze korygować i uważać, żeby czegoś nie powiedzieć, bo może Margaret nie wypada, tak teraz czuję, że… już poszło. I dlatego traktuję „Maggie Vision” jako najbardziej mój album dotychczas. To jest właściwie mój prawdziwy debiut. Jestem aż cała w emocjach, co będzie dalej.

Wraz z premierą albumu “Maggie Vision”, Margaret zaprezentowała najnowszy singiel z udziałem Natalii Szroeder. Pełen kobiecości teledysk do utworu “Sold out” to dzieło Łukasza Zabłockiego i Papaya Films.